صف داستاني هجومآميز است در رديف ادبيات ابزورد و رئاليسم جادويي. داستاني در توصيف زندگي تحت حاكميتي تماميتخواه و ديوانسالار.
منتقدين، رمان را نقد موثر اقتدارگرايي و تصوير حس بيهودگي و بي معنايي و همچنين استعارهاي مناسب براي مصيبت بعد از بهار عربي دانستهاند.